بررسی ارگونومیک وضعیت بدن حین انجام کار در پرستاران بخشهای مراقبت ویژه ‏

مقدمه: شیوع بالای اختلالات عضلانی-‏‎ ‎اسکلتی ناشی از کار به ویژه در مشاغلی چون پرستاری که با فعالیتهایی چون تغییر وضعیت ‏بیماران همراه است،‎ ‎توجه متخصصان بهداشت حرفه ای را به لزوم کاربرد علم ارگونومیک جلب نموده است.‏ هدف: مطالعه حاضر‎ ‎با هدف تعیین ارگونومیک وضعیت بدن حین انجام تغییر‎ ‎وضعیت بیماران توسط پرستاران بخشهای مراقبت ویژه ‏انجام گرفته است.‏ روش کار: در‎ ‎این مطالعه توصیفی مقطعی از نوع تحلیلی، 91 پرستار شاغل در بخشهای مراقبت ویژه 4‏‎ ‎مرکزآموزشی درمانی شهر رشت ‏به روش سرشماری انتخاب و با استفاده از ابزاری دو بخشی شامل پرسشنامه مرتبط با مشخصات فردی و ابزار استاندارد بررسی سریع ‏کل بدن(‏reba‏) از نظر وضعیت ارگونومیک بررسی شدند.‏‎ ‎داده ها با استفاده از روش خود ایفاء(در بررسی مشخصات فردی) و ‏مشاهده(در بررسی ارگونومیک وضعیت بدن) گردآوری و با استفاده از آزمون های توصیفی و‎ ‎استنباطی در نسخه 16‏spss‏ مورد تجزیه و ‏تحلیل قرار گرفت.‏ نتایج:‏‎ ‎نتایج این مطالعه بیانگر آن است که نمره کسب شده اکثریت(7/77%) واحدهای مورد پژوهش،‎ ‎در‎ ‎مقیاس ابزار‎ ‎ربا، در مـحدوده ‏‏7-4 بوده است که تراز خطر متوسط و نیاز ضروری به تغییر وضعیت را نشان می دهد. تنها(4/19%) از‎ ‎واحدهای مورد پژوهش در‎ ‎حین ‏انجام تغییر‎ ‎وضعیت بیماران وضعیت ارگونومیک مطلوب داشتند که با سمت پرستار(007/0>‏p‏)‏‎ ‎و‎ ‎سابقه کار کمتر در بخش ویژه ‏‏(0001/0>‏p‏) دارای ارتباط مستقیم معنی دار بوده است.‏ نتیجه گیری: با توجه به نامطلوب بودن ارگونومیک کار در بیش از(80%)موارد تغییر وضعیت بیماران توسط پرستاران،‎ ‎ضرورت توجه ‏بیشتر به این مقوله، تعیین عوامل موثر برآن و برنامه ریزی های ضروری در زمینه ارتقای اصول ارگونومیک بدن جهت بهبود وضعیت بدن ‏حین کار و در نتیجه کاهش صدمات در پرستاران مشخص می گردد.‏